Moja córka wypowiadała się o nas bardzo niepochlebnie w tej wiadomości. Na początku nawet nie zdawałem sobie sprawy, że nazywa nas nazistami. Resztę przemilczę. Nie powiedziałem nic mojemu zięciowi i żonie. Ledwo dotrwałem do wieczora, a podczas kolacji powiedziałem, że nie zamierzam dłużej tolerować ich obecności w moim domu. Wszyscy byli przerażeni. Moja córka po prostu wstała. Moja żona próbowała interweniować i załagodzić sytuację, ale powiedziałem: “Dość! Źle wychowaliśmy naszą córkę, jeśli po tym, jak usiadła nam na głowie, uważa nas za pasożytów. Cóż, nie będziemy już pasożytami.
Zrobimy dla ciebie obrus. Teraz mieszkają z swatami. Biedna kobieta musi spać w kuchni, ma mieszkanie, a nie prywatny dom. Na początku bardzo tęskniła za wnukami, zwłaszcza za żoną. Potem wezwano ją z powrotem do pracy i życie zaczęło się powoli poprawiać. Moja żona nalega, abym pogodził się z córką. Nie mam nic przeciwko, ale najpierw musi przeprosić. Inaczej nie ma mowy.
