Julia musiała wyjść w śnieżycę, chociaż naprawdę nie chciała. W drodze do domu zauważyła swoją babcię na przystanku autobusowym.
To było dziwne, ponieważ starsza pani siedziała sama i patrzyła w dół. “Babciu, czekasz na kogoś?” – zapytała Julia. “Nie, nie mam na kogo czekać, jestem sama.”
“Zamarzniesz na śmierć, pozwól, że zabiorę cię gdzieś w ciepłe miejsce”. Julia zadzwoniła po taksówkę i razem z babcią pojechały do domu. Julia zaprowadziła babcię do łazienki i poszła do kuchni, aby zrobić szybki obiad. Kiedy babcia zjadła, usiadły razem w salonie, a Julia chciała zapytać, co się stało z jej babcią, ale nie odważyła się zacząć. Wtedy babcia zaczęła jej opowiadać: “Mam jedynego syna Kostię, urodziłam go późno, w wieku 38 lat. A mój mąż zmarł rok później, jego serce się zatrzymało. Musiałam wychowywać syna sama, to było bardzo trudne.
A Kostik dorastał taki niegrzeczny. W końcu wychowałem chłopca, poszedł na studia, potem do pracy. Nadszedł czas, by się ożenić, a on miał narzeczoną, Mayę. Ale Maya mnie nie lubiła, nie rozumiem dlaczego.
W tym momencie oczy Julii napełniły się łzami. Jej babcia kontynuowała: “Zawsze sugerowała, że jestem zbędna w trzypokojowym mieszkaniu. A potem zaszła w ciążę i nawet nie zawahała się powiedzieć mi w twarz, że jestem zbędna.
Potem Maya dowiedziała się, że mamy rodzinne obrączki i wpadła w złość, dlaczego nie ma ich na palcach. I takie napady złości były codziennie. A dzisiaj powiedzieli, że idziemy do sklepu kupić rzeczy dla dziecka. Ale zostawili mnie na przystanku autobusowym w nieznanej okolicy i odjechali.” Po tej historii babcia zaczęła płakać. Julii też zachciało się płakać… jak mogła zostawić własną matkę na mrozie. Od tego dnia babcia została z Julią.
Po pracy spotykała się z Julią z pysznymi pączkami lub ciastami. Wieczorami oglądały razem programy telewizyjne. Julia bardzo przywiązała się do tej słodkiej starszej pani.
Pewnego dnia Julia wróciła do domu i zastała głośno grający telewizor. Było to dziwne, ponieważ jej babcia wyłączyła go, zanim dziewczynka wróciła do domu.
Julia weszła do przedpokoju, kuchni, pokoju – babci nie było. Jedynie drzwi do łazienki były otwarte, a babcia leżała na podłodze. Julia natychmiast wezwała pogotowie i policję. Jej babcia zmarła tego samego dnia.
Minął miesiąc i w miejscu pracy Julii pojawił się mężczyzna w drogim garniturze: “Kim jesteś, łobuzie? Jakim prawem zabierasz to, co należy do mnie? Dojdę sprawiedliwości, wyciągnę cię z tego w sądzie”. Okazało się, że babcia zapisała swoje mieszkanie i rodzinne obrączki Julii, a jej syn Kostyk i jego matka Maja zostali z niczym.
