Na początku zeszłej zimy Nadia, starsza kobieta mieszkająca w odległej chacie na skraju wioski, zobaczyła wilka na swoim podwórku. Zwierzę wyglądało na zmęczone i wychudzone, więc Nadia nie widziała powodu, by się go bać. Zamiast tego dała wilkowi resztki gotowanego kurczaka, a zwierzę nadal odwiedzało Nadię każdego wieczoru, mając nadzieję na kęs pożywnego jedzenia.
Kiedy mieszkańcy wioski dowiedzieli się o nowym przyjacielu Nadii, zaczęli ją besztać i krytykować za pomaganie niebezpiecznemu zwierzęciu. Ale Nadia nadal dzieliła się jedzeniem ze zwierzęciem i pewnego dnia wilczyca przyszła do niej z dwoma wilczymi młodymi. Nadia ze łzami w oczach zdała sobie sprawę, że wilk przyszedł się pożegnać i podziękować jej za pomoc. Po tej ostatniej wizycie wilk zniknął i nikt w wiosce nie słyszał jego chciwego wycie. Dobroć Nadii uratowała wilczycę i jej rodzinę, a zwierzę pokazało swoją lojalność i zaufanie, przyprowadzając do niej swoje małe, bezbronne młode.
