Kiedy wzięliśmy ślub z Kacprem, chciałam, żebyśmy wynajęli mieszkanie. Ale Kacper przekonał mnie, byśmy na razie zamieszkali u jego mamy. Przecież miała dużego trzypokojowego mieszkania. A tymczasem mieliśmy zaoszczędzić pieniądze na zakup własnego lokum.
Pomyślałam i zgodziłam się.
— Dokładnie tak! Będziecie wydawać pieniądze tylko na jedzenie. Tak szybciej uzbieracie na własne mieszkanie! — powiedziała teściowa. — Już wam nawet szafy opróżniłam na wasze rzeczy!
I tak zaczęliśmy mieszkać z mamą Kacpra. Nigdy się z nią nie kłóciliśmy. Wszystko robiliśmy na zmianę: gotowaliśmy, sprzątaliśmy.
Zazwyczaj produkty kupowaliśmy z mężem, a teściowa gotowała: bardzo lubiła gotować.
Mój mąż miał siostrę, Natalię. Była zamężna i mieszkała osobno. Siostra mojego męża bardzo mi się nie podobała. Była jakaś bezceremonialna i bardzo głośna. Bardzo się cieszyłam, że odwiedza nas bardzo rzadko. Zazwyczaj teściowa jeździła i opiekowała się wnuczką. Tymczasem Natalia i jej mąż chodzili do gości lub jeździli na wakacje.
Natalia była jeszcze na urlopie macierzyńskim. Jej córka miała tylko dwa lata.
— A co w tym takiego? Teściowa na emeryturze! Nie ma się czym zajmować! Niech siedzi z wnuczką! To też dla mamy dobra rozrywka! A wam lepiej kilka dni bez teściowej żyć! — mówiła Natalia i mrugała do mnie.
Natalia nigdy nie prosiła swojej mamy o pieniądze, chociaż często narzekała, że ich nie ma.
Ale bardzo mi się nie podobało, że ciągle zagląda do wszystkich naszych szaf.
— O, kupiłaś sobie nowe trampki, ładne! Widziałam u ciebie nową wodę toaletową! Psiknęłam się nią! — radośnie informowała mnie siostra mojego męża.
Bardzo mi się nie podobało, że Natalia była taka bezceremonialna
— Przecież jesteśmy jedną rodziną! Jak będziecie mieszkać osobno, to wtedy nie będę do was przychodzić i niczego w szafach oglądać!
A teściowa całkowicie się zgadzała i nie krytykowała córki za takie zachowanie.
Pewnego dnia Natalia przyszła do teściowej, a kiedy zbierała się do wyjścia, zaczęło padać.
— Oj, mamo. Zaczęło padać! A ja bez parasola! Wezmę twój parasol?
— Tak, oczywiście, weź!
Słyszałam tę rozmowę, będąc jeszcze w swoim pokoju.
A potem wieczorem z mężem zdecydowaliśmy się pójść w gości. Ale okazało się, że mojego parasola nie ma.
— Oj, przepraszam! To znaczy, że Natalia wzięła twój parasol, a nie mój! Ale nic strasznego! Teraz weź mój! — powiedziała mi spokojnie moja teściowa.
— Nie martw się! — pocieszył mnie Kacper. — Potem zadzwonię do Natalii, a ona ci zwróci twój paras
ol!
Wiecie, ile czasu Natalia zwracała mi mój parasol? Wzięła go ode mnie w październiku, a zwróciła dopiero w styczniu. To zapomniała, to parasol został w innej torbie.
— Dlaczego tak przejmujesz się swoim parasolem?! Już na dworze śnieg! Nie obrażaj się na mnie! No, wzięłam twój parasol! Co z tego! Myślałam, że to parasol mojej mamy. Dom mojej mamy – to mój dom! Mogę brać tu, co chcę! — oświadczyła mi siostra mojego męża.
Bardzo mnie to zabolało. Liczyłam, że Natalia chociaż przeprosi mnie.
Namawiałam Kacpra, żebyśmy wynajęli mieszkanie, ale mąż mnie odwodził:
— Przecież mama nas nie wyrzuca. Nie kłócicie się z nią. Jeszcze tylko rok oszczędzania, a potem się wyprowadzimy. A Natalia już za dwa tygodnie wraca z urlopu macierzyńskiego. Będzie zajęta i do nas bardzo rzadko przyjeżdżać.
I oto po trzech tygodniach moja przyjaciółka zaprosiła mnie na ślub. Zdecydowaliśmy z mężem, że kupimy mi ładną nową sukienkę.
— Sukienka będzie nowa, no a buty mam! — powiedziałam.
— Ojej, dawno cię na obcasach nie widziałem! — zaśmiał się mój mąż.
To prawda. Wolę chodzić do pracy w trampkach. Bo w obcasach tak niewygodnie chodzić.
Zdecydowałam się nałożyć czerwone buty: doskonale pasowały do mojej nowej sukienki. Kupiłam je dawno temu, jeszcze kiedy studiowałam na uniwersytecie.
Ale kiedy zaczęliśmy się szykować w sobotę na ślub, okazało się, że moje buty zabrała bez mojej zgody Natalia.
— Przecież ich nie nosiłaś! — powiedziała teściowa. — Ani razu ich nie założyłaś! A u Natalii jest piękny czerwony kostium. Przecież ona wróciła z urlopu macierzyńskiego do pracy. A pieniędzy, żeby kupić sobie coś nowego, nie ma.
— Załóż jakieś inne buty! Co, masz mało butów? — zaśmiała się siostra mojego męża.
— Ale dlaczego wzięłaś moje buty bez mojej zgody? — oburzyłam się.
— A dlatego, że wszystko, co leży w domu mojej mamy, to wszystko moje! Jeśli tak bardzo zależy ci na pójściu na ślub w swoich czerwonych butach, to niech Kacper przyjedzie i zabierze twoje buty! — bezczelnie oświadczyła mi Natalia.
Kacper zgodził się pojechać i zabrać moje buty od swojej siostry.
— Co ty tu wywołałaś? Moja córka po prostu wzięła twoje buty! A ty udajesz, że je od ciebie ukradła! — powiedziała mi moja teściowa.
— Wzięła moje buty za twoją zgodą? Dlaczego je oddałaś, nie pytając mnie?
— Ale przecież ich nie nosiłaś! Co w tym takiego?
Po ślubie namówiłam męża, żebyśmy przenocowali u moich rodziców:
— Mieszkają bardzo blisko, nie będziemy musieli jechać taksówką do domu!
A rano powiedziałam mężowi:
— Nie pojadę do twojej mamy! Chcę, żebyśmy wynajęli mieszkanie i zaczęli mieszkać
osobno. Już znalazłam dla nas trzy opcje wynajmu. Chodźmy je obejrzeć! Mieszkania są bardzo blisko pracy, a u teściowej nie chcę już mieszkać!
Mąż się ze mną nie zgadzał, ale mimo to udało mi się go przekonać. Tego samego dnia wynajęliśmy sobie mieszkanie.
Kiedy przyjechaliśmy do teściowej zebrać nasze rzeczy, powiedziała mi:
— Robisz taką głupotę! Zrobiłaś awanturę o nic! Przecież ja was nie wyrzucałam i cię niczym nie uraziłam! A tak będziecie jeszcze bardzo długo oszczędzać na własne mieszkanie!
A ja milczałam. Zgadzam się na razie mieszkać w wynajętym mieszkaniu i oszczędzać, ale nie chcę, by inni ludzie korzystali z moich rzeczy bez mojej zgody. Lepiej już będziemy mieszkać na wynajmie i dłużej oszczędzać na własne mieszkanie, niż to wszystko dalej znosić.
