Mąż katował Karolinę. Zabiła go nożem, którym obierała ziemniaki. Sąd: “Niewinna”. To koniec gehenny

Usiłowanie gwałtu na kobiecie

Podczas procesu wyszło na jaw, że podchmielony Marcin P. zmuszał żonę do zaspokajania swoich potrzeb seksualnych. Tak też było 23 czerwca 2020 r. Rano Marcin P. zapowiedział żonie, że po powrocie z pracy będzie go musiała zaspokoić. Po południu przypomniał żonie o swoim żądaniu. Był pijany i agresywny. Doszło do kłótni w pokoju, ale Karolina P. nie krzyczała, bo w tym samym pomieszczeniu spał Alanek i Martynka. Zawsze w takich sytuacjach starała się chronić dzieci. Próbowała uciec na balkon i wezwać na pomoc sąsiadkę, bo to czasem hamowało zapędy męża. Niestety tym razem nie poskutkowało. Marcin P. miał przewagę fizyczną nad drobną, ważącą zaledwie 50 kg żoną. Sam był dobrze zbudowanym, postawnym mężczyzną, więc zacisnął ręce na szyi żony i zaczął ją dusić – wtedy Karolina P. sięgnęła po leżący na blacie nóż. Pierwszy cios zadała w ramię swojego oprawcy, ale to go tylko rozwścieczyło. Drugie uderzenie było już silniejsze, bo ostrze trafiło w serce.

38-latka oskarżona o zabójstwo męża

Sąd pierwszej instancji uniewinnił Karolinę P. od zarzutu zabójstwa męża. – Karolina P. odpierała jedynie atak, za jego tragiczny skutek odpowiedzialny jest sam napastnik. Nie było w tej sprawie przekroczenia granic obrony koniecznej, ale pełna obrona przed agresorem czyli mężem – mówiła w uzasadnieniu wyroku sędzia. Kobieta mogła wrócić do ukochanych i stęsknionych za nią dzieci. Jej szczęście nie trwało jednak długo. Prokuratura za wszelką cenę chciała wsadzić ofiarę przemocy domowej i napaści seksualnej za kratki – apelację argumentowała tym, że “sprawczyni mogła krzykiem spłoszyć napastnika, nie musiała sięgać po nóż”. – Bardzo się boję, nie zniosę kolejnej rozłąki z dziećmi, ani one ze mną. To, co się wydarzyło, to jest nasza wspólna tragedia. To nie jest tak, że ja teraz mam spokój, to we mnie zostało. Jednak staram się i robię wszystko, by moje dzieci odzyskały spokój i poczuły się bezpiecznie – mówiła “Super Expressowi” Karolina, gdy dowiedziała się o apelacji prokuratora. – One wciąż się boją, że ja zniknę – tłumaczyła kobieta. Dodała także, że gdyby mogła obronić się przed mężem w inny sposób, to z pewnością by to zrobiła.

Karolina P. niewinna

Sąd drugiej instancji nie podzielił zdania prokuratury i utrzymał wyrok uniewinniający w mocy. Prokuratorzy nie odpuścili i wystąpili do Sądu Najwyższego o kasację wyroku, której uznanie mogło skutkować w praktyce powtórzeniem całego procesu. Ostatecznie do tego nie doszło, bo 18 stycznia br. Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną, co zakończyło całą sprawę. W uzasadnieniu postanowienia sędzia podkreślił, że wolność seksualna kobiety jest dobrem ważniejszym niż życie napastnika, który ją zaatakował. Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do przebiegu zdarzenia, jak też przyjęcia, że w tym wypadku zaistniała okoliczność obrony koniecznej.